هنری مانچینی (Henry Mancini) آهنگساز، رهبر ارکستر و تنظیمکننده بزرگ آمریکایی - ایتالیایی تبار، در 16 آوریل سال 1924در اهایو چشم به جهان گشود. پدرش به او نواختن ساز فلوت را آموزش داد، به طوری که او در 9 سالگی فلوت را به زیبایی مینواخت و در سن 12 سالگی با پیانو آشنا شد. او خیلی زود به تنظیم و آهنگسازی علاقمند شد. پدرش پس از آموزش مراحل اولیه موسیقی او را نزد «ماکس آدکینز» ستاره Jazz فرستاد. آدکینز نسبت به استعداد «هنری» دید دیگری داشت و او را به «بنی گودمن» جازیست مشهور آن زمان معرفی کرد و هنری از همان سن کم به عنوان پیانیست و تنظیمکننده در گروه گودمن مشغول به فعالیت شد.
مانچینی پس از اتمام دبیرستان و پایان دوره موسیقی به نیویورک رفت و به عنوان پیانیست و سرپرست گروه «وینسنت لوپز» مشغول فعالیت شد. مانچینی جنگ را نیز تجربه کرد چرا که در طول جنگ جهانی دوم در ارتش خدمت میکرد. او پس از اتمام جنگ با «جینی کنر» خواننده Jazz گروه میلر ازدواج کرد و بعد از آن به شهر هنرمندان، لسآنجلس سفر نمود و فعالیتهایش را در رادیو و تلویزیون ادامه داد.
پس از درخشش مانچینی در موسیقی فیلم «آبوت و کاستلو» در سال 1952، به عنوان آهنگساز فیلم شهرت یافت. به طوری که کمپانی فیلمسازی یونیورسال او را تمام وقت برای برنامههای خود به کار گرفت.
علاوه بر آن مانچینی برای فیلمی از اورسن ولز به نام «لمس شیطان» در سال 1958 موسیقی متن نوشت که به گفته خودش، موسیقی متن این فیلم یکی از بهترین کارهای او در آن دوره بوده است. اورسن ولز از او خواسته بود تا یک اثر واقعگرایانه را خلق کند و مانچینی در این فیلم با به خدمت گرفتن چند نوازنده خیابانی Jazz، به بهترین نحو ممکن واقعگرایی را با تمرکز بر هسته اصلی فیلم و تطبیق موسیقی بر آن ایجاد کرد.
حال دیگر همه دنیا «هنری مانچینی» را به عنوان موسیقیدان و آهنگساز مشهور میشناختند. از آثار دیگر موسیقی فیلم او میتوان از «صبحانه در تیفانی»، «ویکتوریا»، «روزهای شراب و رز» (برنده اسکار 1962)، «هاتاری»، اثر به یاد ماندنی «پیادهروی بچه فیل»، «فیلم پلنگ صورتی» (با بازی کمدین مشهور انگلیسی پیتر سلرز در نقش کارآگاه کلوزو)، موسیقی فیلم «معما» (با بازی کری گرانت - آدری هیپورن و والتر متیو) و . . . نام برد. همچنین موسیقی فیلمهای تلویزیونی چون Thorn Birds ،Shadow Box ، Moon River و . . . از او بوده است. کارهای او را خوانندههای بزرگی چون Frank Sinatra و Andy Williams اجرا کردهاند.
مانچینی کار ساخت موسیقی متن را در نیمه نخست دهه پنجاه میلادی آغاز کرد و در طول چهل سال، شماری از بهترین آثار را در زمینه موسیقی فیلم خلق کرد.
هر چند او آثارش را به طور عمده درسبک موسیقی جاز آفرید ولی موسیقی او به سبک خاصی محدود نمیشود، در آثار او هم کارهای pop وjazz و هم کارهای کلاسیک را میتوان مشاهده کرد. او رهبری ارکسترهایی چون ارکستر سمفونیک لندن، ارکستر فیلارمونیک لسآنجلس، پاپ بوستن و . . . را نیز بر عهده داشته است.
هنری مانچینی 72 بار نامزد دریافت جایزه Grammy شد و توانست در 20 مورد آن به دریافت جایزه معروف نائل آید. همچنین در 18 مورد نامزد دریافت جایزه اسکار بود که توانست چهار اسکار را نیز از آن خود سازد.
هنری مانچینی در 14 ژوئن سال 1994 از دنیا رفت.
در موسیقی فیلم و کارتن پلنگ صورتی که یکی از قطعات زیبای Jazz میباشد، شاهد استفاده فوقالعاده زیبای هنری مانچینی از گیتار الکتریک و همچنین سازهای بادی مانند فلوت، کلارینت، ساکسیفون، ترومپت و ترومبون هستیم که به شیوهای ابتکاری در ساخت موسیقی این فیلم مورد استفاده قرار گرفتهاند. شیوه جز گونه مانچینی در قطعه سازی و استفاده او از سازهای بادی چوبی و بادی برنجی موسیقی فیلم «پلنگ صورتی» را به اثری ممتاز و ابدی بدل ساخته است.
بیوگرافی پلنگ صورتی
در یازدهم آوریل 1964 «فریتس فرلینگ» و «دیوید دوپاتی» به سفارش «بلیک ادواردز»، برای افتتاحیه و تیتراژ فیلم «پلنگ» او بیش از صد طرح تهیه کردند. طرحها در کف سالن خانه ادواردز چیده شدند و بلیک در حالیکه روی آنها قدم میزد، سرانجام یکی از آن طرحها را برگزید. بدین ترتیب نخستین ظهور پلنگ بر پرده سینما چنان مورد توجه قرار گرفت، که پلنگ در 27 آوریل 1964 سر از روی جلد مجله تایم درآورد.
در پانزدهم آگوست 1964، قسمت دوم پلنگ بلیک ادواردز با نام «گلولهای در تاریکی» به نمایش درآمد، که پلنگ صورتی دوباره در عنوانبندی افتتاحیه حضور داشت.
در هجدهم دسامبر همان سال، نخستین انیمیشن کوتاه از مجموعه «پلنگ صورتی» ساخته شد و ظرف 15 سال بعد حدود 140 کارتون «پلنگ صورتی» با همراهی تعداد بیشماری از شخصیتهای خلق شده توسط فرلینگ و دوپاتی، ساخته شد. هنری مانچینی سازنده تم اصلی و موسیقیهای متن «پلنگ صورتی» و «پلنگ» در فوریه 1965موفق به دریافت سه جایزه Grammy شد. مانچینی جایزه «بهترین ترتیب سازها»، «بهترین ترکیب سازها» و «بهترین اجرای موسیقی» را در هفتمین جشنواره سالیانه آکادمی علوم و هنرهای ضبط صدای آلمان از آن خود نمود.
در ۵ آوریل ۱۹۶۵ «پلنگ» اسکار «بهترین موضوع کوتاه انیمیشن» را دریافت نموده و هنری مانچینی هم کاندید دریافت اسکار «بهترین موسیقی متن ارژینال» شد. در ۲۵ می ۱۹۶۶ «آبی صورتی»، به عنوان دومین قسمت از مجموعه کارتونهای «پلنگ صورتی» پخش شد و توانست کاندید دومین اسکار در ظرف ۲ سال متوالی گردد.
در ۲۱ می ۱۹۷۵ «بازگشت پلنگ صورتی» روی پردهها نقش بست. در این فیلم پیتر سلرز که در فیلم «گلولهای در تاریکی» ایفای نقش کرده بود، در نقش کارآگاه کلوزو ظاهر شد. این فیلم در همان سال برنده جوایزِ «بهترین کمدی» و «بهترین هنرپیشه مرد» در انجمن فیلم بریتانیا شد.
در ۱۵ سپتامبر ۱۹۷۶ و پس از موفقیت «بازگشت پلنگ صورتی»، فیلم «پلنگ صورتی دوباره ضربه میزند» روی پردهها ظاهر شد. این فیلم از نظر منتقدان بهترین فیلم این مجموعهها قلمداد شد و هنری مانچینی برای موسیقی متن آن مجددا کاندیدای اسکار گشت. علاوه بر آن جایزه بهترین فیلم کمدی انجمن فیلم بریتانیا هم به این فیلم تعلق گرفت.
در ۱۹ جولای ۱۹۷۸ هم فیلم «انتقامِ پلنگ صورتی» اکران شد و در دسامبر همان سال، کارتون «کریسمس صورتی» به عنوان نمایش ویژه کریسمس پخش شد.این کارتون، نخستین کارتون ویژه و منحصر به خود «پلنگ صورتی» بود، که در آن تلاش برای یافتن غذا و پناهگاه در زمستان و معنای واقعی فصل را به پلنگ میآموزد.
در ۲۴ جولای ۱۹۸۰ بهترین و محبوبترین بازیگر نقش کارآگاه کلوزو یعنی «پیتر سلرز» دار فانی را وداع گفت.
در سال ۱۹۸۱، انجمن فیلم آمریکا از فریتس فرلینگ به خاطر «پلنگ صورتی» قدردانی کرد. در ۱۷ دسامبر ۱۹۸۲ «رد پای پلنگ صورتی» با اعجازِ تدوین و با استفاده از راشهای استفاده نشده از فیلمهای قبلی پیتر سلرز و ترکیب آنها با راشهای جدید با بازی دیوید نیون و هربرت لوم بر روی پردهها نقش بست.
در ۱۲ آگوست ۱۹۸۳ «نفرین پلنگ صورتی» با بازی تد واس در نقش کارآگاه کلوزو به نمایش درآمد.
در سال ۱۹۸۸ فریتس فرلینگ به مناسبت بیست و پنجمین سالگرد تولد «پلنگ صورتی»، مجموعه طرحهایی از پلنگ صورتی را منتشر ساخت و در اول ژانویه سال ۱۹۹۳، نمایش جدید پلنگ صورتی بر صفحه تلویزیونهای آمریکا نقش بست. پلنگ صورتی در تمام ۴۰ قسمت این نمایش اپیزودیک با «صدای مت فرووِر» حرف میزد.
در ۱۴ ژوئن ۱۹۹۴ آهنگسازِ معروف خالق تم «پلنگ صورتی» یعنی هنری مانچینی چشم از جهان فرو بست و در 26 می 1995خالق پلنگ صورتی یعنی فریتس فرلینگ هم به دیار باقی شتافت.
کارتونهای «پلنگ صورتی» با مایههای سوررئال و انتزاعی داستانش و حرکات پانتومیموار شخصیت اصلی، تاثیر چشمگیر بر تحول و پیشرفت آثار انیمیشن داشت و علاوه بر محبوبیت عام، مورد توجه و تحسین منتقدان هم قرار گرفته است. پلنگ صورتی با اجرای هنرمندانه آن، نه برای کودکان بلکه گویی برای آدم بزرگها ساخته شده بود و از امیال و آرزوهای فرو خفته و برآورده نشده آنها صحبت میکرد. منطق حاکم بر روابط صورتی با آدمهای اطرافش یک منطق «کاریکاتوری» است نه یک منطق کارتونی. پلنگ صورتی یکی از بهترین نمونههای «پایان باز» در عرصه انیمیشنهای متفکرانه است؛ پایانهایی که نه میتوان آنرا مثبت مثبت دانست و نه منفی منفی.
javahermarket
نظرات شما عزیزان: